در سال ۱۴۰۰، میزان تولید از دست رفته فولاد خوزستان به دلیل محدودیت‌های انرژی ۶۳۸ هزار تن بوده که با توجه به میانگین قیمت ۶۰۷ دلار به ازای هر تن فولاد صادراتی ایران، خسارتی معادل ۳۸۷.۳ میلیون دلار به این شرکت وارد شده است. در سال ۱۴۰۱ نیز با تولید از دست رفته‌ای به میزان ۳۴۴ هزار تن و میانگین قیمت ۵۲۶ دلار در هر تن برای فولاد صادراتی، خسارتی بالغ بر ۱۸۰.۹ میلیون دلار برای این شرکت به واسطه محدودیت‌های انرژی ثبت شده است.

سال ۱۴۰۲ شاهد افزایش دوباره زیان‌های ناشی از بحران انرژی بوده‌ایم، به‌گونه‌ای که تولید از دست رفته فولاد خوزستان به ۵۹۳ هزار تن رسید و با میانگین قیمت ۴۸۶ دلار به ازای هر تن برای فولاد صادراتی کشور، میزان خسارت این شرکت ناشی از محدودیت‌های انرژی به ۲۸۸.۲ میلیون دلار رسید.

در نهایت، در سال ۱۴۰۳، فولاد خوزستان با بیشترین آسیب مواجه شد و حدود ۹۸۰ هزار تن از تولید خود را به دلیل محدودیت‌های انرژی از دست داد. با توجه به میانگین قیمت ۴۵۰ دلار به ازای هر تن، خسارت این شرکت ناشی از محدودیت‌های انرژی در سال گذشته به ۴۴۱ میلیون دلار رسید.

باید توجه کرد که ادامه روند محدودیت‌های انرژی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای شرکت فولاد خوزستان به‌عنوان یکی از ارکان اصلی صنعت فولاد کشور در پی داشته باشد. در واقع، لزوم توجه فوری و برنامه‌ریزی ملّی برای تامین پایدار انرژی صنعت مادر و حیاتی فولاد، بیش از پیش احساس می‌شود.